Όπως οι άνθρωποι, έτσι και οι σκύλοι έχουν ένα είδος "προγραμματισμού" στις φυσικές τους ανάγκες. Συνήθως, οι κενώσεις των σκύλων είναι μία ή δύο ανά ημέρα.Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά έχει σημασία να παρακολουθούμε τη συχνότητα των κενώσεων του τετράποδου φίλου μας. Με τον καιρό η συχνότητα, η συνέπεια και η προσπάθεια που απαιτείται στην κάθε κένωση του σκύλου μας μπορεί να μας βοηθά στο να εντοπίζουμε πιθανά προβλήματα δυσκοιλιότητας σ’ αυτόν.
Όταν αποκτήσουμε μια άποψη της γενικής εμφάνισης των κοπράνων του σκύλου σας, θα παρατηρήσουμε πως αφενός μεν η κένωση ενός δυσκοίλιου σκύλου είναι πιο αργή και απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια, αφετέρου δε πως τα κόπρανα είναι μικρότερα, σκληρότερα και πιο σκουρόχρωμα από το φυσιολογικό. Εφόσον βγάζουμε τον σκύλο μας βόλτα έχοντας μαζί μας πλαστικές σακούλες για τη συλλογή των κοπράνων του, η προαναφερθείσα παρατήρηση είναι ευκολότερη.
Τι προκαλεί τη δυσκοιλιότητα;
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες δυσκοιλιότητας στα σκυλιά είναι παρόμοιες μ’ αυτές των ανθρώπων. Σε περιπτώσεις ήπιας εμφάνισής της, ο σκύλος ενδεχομένως να μην καταναλώνει αρκετές ίνες μέσω της διατροφής του. Επίσης, αν ο σκύλος είναι υπέρβαρος ή δεν ασκείται τακτικά, η ίδια η έλλειψη δραστηριότητας μπορεί να περιορίζει την ελεύθερη κίνηση των κοπράνων μέσα στο έντερο του σκύλου.
Ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει την κίνηση των κοπράνων εντός του εντέρου είναι η αφυδάτωση. Όταν ένας σκύλος δεν πίνει αρκετό νερό, τα κόπρανά του απορροφούν μεγάλο μέρος των υγρών του εντέρου του. Η ανεπάρκεια των απαιτούμενων υγρών στο έντερο του σκύλου μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Τέλος, το φαινόμενο της δυσκοιλιότητας είναι σύνηθες σε σκύλους μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας.
Κομμάτια τροφής ή αντικείμενα που έχει καταπιεί ο σκύλος μας τα οποία χωνεύονται δύσκολα προκαλούν, επίσης, δυσκοιλιότητα. Αν ο σκύλοςέχει την τάση να μασά ή να τρώει τα πάντα – από κανονικό φαγητό μέχρι και… κομμάτια παπουτσιών, τα προβλήματα δυσκοιλιότητας θα είναι συχνότερα.
Το άγχος αποτελεί, ακόμη, συνηθισμένη αιτία πρόκλησης δυσκοιλιότητας στους σκύλους. Οι ξαφνικές αλλαγές σε συνθήκες ή στο περιβάλλον του σκύλου τον κάνει να περιορίζει τις κενώσεις του. Το άγχος του ταξιδιού, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Ένας σκύλος που δεν είναι συνηθισμένος σε παρατεταμένες περιόδους περιορισμού, στερούμενος τη δυνατότητα να κινείται κατά βούληση, μπορεί στη συνέχεια να παρουσιάσει δυσκοιλιότητα για κάποιο χρονικό διάστημα.
Απλοί τρόποι αντιμετώπισης της δυσκοιλιότητας στο σπίτι
Αν ο σκύλος έχει ήπια συμπτώματα δυσκοιλιότητας τα οποία δεν εκδηλώνονται λόγω μιας υπάρχουσας, χρόνιας πάθησης μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε με απλούς τρόπους. Ο πιο διαδεδομένος είναι οι μικρές αλλαγές στη διατροφή του. Αν το φαγητό του σκύλου δεν περιλαμβάνει ίνες, μπορούμε να τις προσθέσουμε εμείς για μια – δυο ημέρες στο πιάτο του.Αν, όμως, το πρόβλημα φαίνεται πιο σοβαρό επιβάλλεται η επίσκεψη στον κτηνίατρο.
Ενδείξεις σοβαρότερων προβλημάτων
Αν η δυσκοιλιότητα του σκύλου επιμένει για πάνω από μια – δυο μέρες, αν ο σκύλος πίνει νερό και παρολαυτά οι κενώσεις του είναι σπάνιες ή δύσκολες, ενδέχεται η δυσκοιλιότητα να αποτελεί τμήμα ενός σοβαρότερου προβλήματος. Κατά παρόμοιο τρόπο, αν δούμε ότι ο σκύλος παίρνει θέση για την κένωσή του δίχως κάποιο αποτέλεσμα, το πρόβλημα μάλλον βρίσκεται αλλού. Όταν ένας σκύλος δεν κατορθώνει να αδειάσει το έντερό του είναι πιθανόν η "δίοδος" να εμποδίζεται, πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει επαρκώς ένας κτηνίατρος.
Η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται, όπως ήδη αναφέρθηκε, συχνότερα σε σκύλους μεγαλύτερης ηλικίας και χρίζει μεγαλύτερης προσοχής σ’ αυτούς. Ένας μεγάλος, ηλικιακά, σκύλος με συχνά φαινόμενα δυσκοιλιότητας ενδεχομένως να παρουσιάζει και άλλα προβλήματα που εμφανίζονται σε σκύλους τέτοιας ηλικίας – πολύποδας, όγκοι ή μεγέθυνση του προστάτη, ειδικά σε αρσενικά σκυλιά. Αν οι σπάνιες κενώσεις του σκύλου συνοδεύονται και από αιμορραγία, ενδέχεται ο σκύλος να πάσχει από κάποια μορφή κολίτιδας.
Αποτρέποντας την επανεμφάνιση της δυσκοιλιότητας
Εφόσον παρατηρούμε τη συχνότητα των κενώσεων του σκύλου θα μπορούμε και να εκτιμήσουμε ακριβέστερα το κατά πόσο η δυσκοιλιότητά του είναι παροδική ή αποτελεί, ενδεχομένως, σύμπτωμα ενός σοβαρότερου ιατρικού προβλήματος. Αν ο σκύλος είναι δυσκοίλιος και το πρόβλημα εμφανίζεται συχνά ή συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα όπως αυτά που προαναφέρθησαν, αυτό που θα πρέπει να κάνουμε είναι να ζητήσουμε τη γνώμη ενός κτηνιάτρου.
Όπως με κάθε πάθηση του σκύλου, η έγκαιρη διάγνωση συμβάλλει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του κάθε προβλήματος!
Όταν αποκτήσουμε μια άποψη της γενικής εμφάνισης των κοπράνων του σκύλου σας, θα παρατηρήσουμε πως αφενός μεν η κένωση ενός δυσκοίλιου σκύλου είναι πιο αργή και απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια, αφετέρου δε πως τα κόπρανα είναι μικρότερα, σκληρότερα και πιο σκουρόχρωμα από το φυσιολογικό. Εφόσον βγάζουμε τον σκύλο μας βόλτα έχοντας μαζί μας πλαστικές σακούλες για τη συλλογή των κοπράνων του, η προαναφερθείσα παρατήρηση είναι ευκολότερη.
Τι προκαλεί τη δυσκοιλιότητα;
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες δυσκοιλιότητας στα σκυλιά είναι παρόμοιες μ’ αυτές των ανθρώπων. Σε περιπτώσεις ήπιας εμφάνισής της, ο σκύλος ενδεχομένως να μην καταναλώνει αρκετές ίνες μέσω της διατροφής του. Επίσης, αν ο σκύλος είναι υπέρβαρος ή δεν ασκείται τακτικά, η ίδια η έλλειψη δραστηριότητας μπορεί να περιορίζει την ελεύθερη κίνηση των κοπράνων μέσα στο έντερο του σκύλου.
Ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει την κίνηση των κοπράνων εντός του εντέρου είναι η αφυδάτωση. Όταν ένας σκύλος δεν πίνει αρκετό νερό, τα κόπρανά του απορροφούν μεγάλο μέρος των υγρών του εντέρου του. Η ανεπάρκεια των απαιτούμενων υγρών στο έντερο του σκύλου μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Τέλος, το φαινόμενο της δυσκοιλιότητας είναι σύνηθες σε σκύλους μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας.
Κομμάτια τροφής ή αντικείμενα που έχει καταπιεί ο σκύλος μας τα οποία χωνεύονται δύσκολα προκαλούν, επίσης, δυσκοιλιότητα. Αν ο σκύλοςέχει την τάση να μασά ή να τρώει τα πάντα – από κανονικό φαγητό μέχρι και… κομμάτια παπουτσιών, τα προβλήματα δυσκοιλιότητας θα είναι συχνότερα.
Το άγχος αποτελεί, ακόμη, συνηθισμένη αιτία πρόκλησης δυσκοιλιότητας στους σκύλους. Οι ξαφνικές αλλαγές σε συνθήκες ή στο περιβάλλον του σκύλου τον κάνει να περιορίζει τις κενώσεις του. Το άγχος του ταξιδιού, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Ένας σκύλος που δεν είναι συνηθισμένος σε παρατεταμένες περιόδους περιορισμού, στερούμενος τη δυνατότητα να κινείται κατά βούληση, μπορεί στη συνέχεια να παρουσιάσει δυσκοιλιότητα για κάποιο χρονικό διάστημα.
Απλοί τρόποι αντιμετώπισης της δυσκοιλιότητας στο σπίτι
Αν ο σκύλος έχει ήπια συμπτώματα δυσκοιλιότητας τα οποία δεν εκδηλώνονται λόγω μιας υπάρχουσας, χρόνιας πάθησης μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε με απλούς τρόπους. Ο πιο διαδεδομένος είναι οι μικρές αλλαγές στη διατροφή του. Αν το φαγητό του σκύλου δεν περιλαμβάνει ίνες, μπορούμε να τις προσθέσουμε εμείς για μια – δυο ημέρες στο πιάτο του.Αν, όμως, το πρόβλημα φαίνεται πιο σοβαρό επιβάλλεται η επίσκεψη στον κτηνίατρο.
Ενδείξεις σοβαρότερων προβλημάτων
Αν η δυσκοιλιότητα του σκύλου επιμένει για πάνω από μια – δυο μέρες, αν ο σκύλος πίνει νερό και παρολαυτά οι κενώσεις του είναι σπάνιες ή δύσκολες, ενδέχεται η δυσκοιλιότητα να αποτελεί τμήμα ενός σοβαρότερου προβλήματος. Κατά παρόμοιο τρόπο, αν δούμε ότι ο σκύλος παίρνει θέση για την κένωσή του δίχως κάποιο αποτέλεσμα, το πρόβλημα μάλλον βρίσκεται αλλού. Όταν ένας σκύλος δεν κατορθώνει να αδειάσει το έντερό του είναι πιθανόν η "δίοδος" να εμποδίζεται, πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει επαρκώς ένας κτηνίατρος.
Η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται, όπως ήδη αναφέρθηκε, συχνότερα σε σκύλους μεγαλύτερης ηλικίας και χρίζει μεγαλύτερης προσοχής σ’ αυτούς. Ένας μεγάλος, ηλικιακά, σκύλος με συχνά φαινόμενα δυσκοιλιότητας ενδεχομένως να παρουσιάζει και άλλα προβλήματα που εμφανίζονται σε σκύλους τέτοιας ηλικίας – πολύποδας, όγκοι ή μεγέθυνση του προστάτη, ειδικά σε αρσενικά σκυλιά. Αν οι σπάνιες κενώσεις του σκύλου συνοδεύονται και από αιμορραγία, ενδέχεται ο σκύλος να πάσχει από κάποια μορφή κολίτιδας.
Αποτρέποντας την επανεμφάνιση της δυσκοιλιότητας
Εφόσον παρατηρούμε τη συχνότητα των κενώσεων του σκύλου θα μπορούμε και να εκτιμήσουμε ακριβέστερα το κατά πόσο η δυσκοιλιότητά του είναι παροδική ή αποτελεί, ενδεχομένως, σύμπτωμα ενός σοβαρότερου ιατρικού προβλήματος. Αν ο σκύλος είναι δυσκοίλιος και το πρόβλημα εμφανίζεται συχνά ή συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα όπως αυτά που προαναφέρθησαν, αυτό που θα πρέπει να κάνουμε είναι να ζητήσουμε τη γνώμη ενός κτηνιάτρου.
Όπως με κάθε πάθηση του σκύλου, η έγκαιρη διάγνωση συμβάλλει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του κάθε προβλήματος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.